PREMIERA koncertu “REJS” zespołu MUR/BETON & Gadający Pies | Polska
Koncepcja i teksty piosenek: Konrad Dworakowski
Muzyka: Piotr Klimek
Wykonanie: MUR/BETON & Gadający Pies
Występują: Przemysław Buksiński, Maciej Cempura, Joanna Chmielecka, Konrad Dworakowski, Michał Jóźwik, Piotr Klimek, Małgorzata Pawluk & zaproszeni goście
Premiera: 18 sierpnia 2023, Międzynarodowy Festiwal Teatralny Retroperspektywy
Data: 18 sierpnia 2023 / piątek
Godzina: 21:00
Miejsce: Scena plenerowa w Fabryce Sztuki w Łodzi, ul. Tymienieckiego 3
Wstęp: wolny / bezpłatny
Czas trwania: 60 minut
Wiek widzów: bez ograniczeń wiekowych
OPIS KONCERTU
MUR/BETON & Gadający Pies to projekt muzyczno-literacki, będący autorską wizją miasta, jako metafory ludzkiego losu. Realizowane z zaangażowaniem projekty w obszarze rewitalizacji społeczno-kulturalnej, zaowocowały powstaniem kolektywu twórców, zainteresowanych stworzeniem nowego języka dla narracji miejskich. Opracowanie eksperymentalnej metody pracy ze społecznością lokalną, a także metody oparte o doświadczenia improwizacji i storytellingu, wykreowały postać Gadającego Psa. On to - zbieracz i nosiciel historii - uruchamia opowieść o mieście przedstawianą w formie podwórkowego musicalu, tym razem skupiając się przede wszystkim na emocjach mieszkańców i relacjach międzyludzkich. Gadający pies jest zbiorowym alter ego twórców projektu, który pozyskane historie, przetwarza, metaforyzuje, przekręca, konfabuluje i zawłaszcza, mając na celu ocalenie tego, co najważniejsze dla Psa - opowieści wyrażanej ludzkim głosem. Śpiewanie performatywne w wykonaniu kolektywu MUR/BETON jest realizowane w ramach Stypendium Artystycznego Miasta Łodzi 2023.
INFORMACJE O TWÓRCACH
Konrad Dworakowski - reżyser, aktor, scenograf, autor tekstów. Absolwent i wykładowca białostockiego Wydziału Sztuki Lalkarskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (obecnie Filia w Białymstoku). Pierwsze prace realizował w 1999 roku w stołecznym Teatrze Lalka (“Ale jajo” według tekstu Theodora Seussa Geisela) i Teatrze Banialuka w Bielsku-Białej (zespołowa reżyseria “Szopki don Cristobala” Federico Garcíi Lorki). Następnie reżyserował spektakle w najistotniejszych polskich instytucjach z kręgu teatrów lalkowych i skierowanych do młodego widza, m.in. w: szczecińskim Teatrze Lalek “Pleciuga”, Teatrze im. Hansa Christiana Andersena w Lublinie, Teatrze Dzieci Zagłębia im. Jana Dormana w Będzinie, warszawskim Teatrze Guliwer, krakowskim Teatrze “Groteska”, Teatrze Lalek Arlekin oraz Teatrze Lalki i Aktora “Pinokio” w Łodzi oraz wrocławskim Teatrze Lalek. Jego twórczość nie ogranicza się jedynie do przedstawień lalkowych. Uprawia teatr formy, lalek, plastyczny, przy czym nie używa lalek w każdym przedstawieniu. Dworakowski stworzył szereg przedstawień w teatrach, których repertuar skierowany jest do szerokiego (niekoniecznie młodszego) grona odbiorców. Pracował m.in. we Wrocławskim Teatrze Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego, Instytucie Teatralnym i Teatrze Ochoty w Warszawie, Teatrze CHOREA czy Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. Współpracował również z telewizją, gdzie był autorem animacji lalkowych w programach telewizyjnych “Ulica Sezamkowa” i “Gumitycy”. Dworakowski jest również autorem scenariuszy i tekstów piosenek. Prowadzi też autorskie warsztaty z teatru formy. Tworzy spektakle, zarówno dla dzieci, jak i dorosłych widzów. Jak sam mówi, jego teatr jest wszechstronny jeśli chodzi o odbiorcę, repertuar, estetykę i charakter. Sięga zarówno po teksty tworzone z myślą o młodszych odbiorcach, jak baśnie Andersena czy braci Grimm, klasyki powieści dziecięcej, jak “Pinokio”, “Król Maciuś I”, “Czarnoksiężnik z krainy Oz” czy “Pippi Pończoszanka”, ale także po teksty Brunona Schulza, Olgi Tokarczuk, Franza Kafki czy Miguela de Cervantesa. W latach 2003-2005 Dworakowski był kierownikiem literackim Teatru Guliwer w Warszawie. Przez dekadę (2009-2019) pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego łódzkiego Teatru “Pinokio”. W trakcie swojej kadencji zrealizował m.in. pomysł stworzenia międzynarodowego festiwalu “Teatralna Karuzela”, określanego jako “przegląd sztuki współczesnej dla dzieci, młodzieży i ich najbliższych”. Inicjował projekty o charakterze rewitalizacyjnym i prospołecznym, m.in. “Punkty Kultury”, skoncentrowane na artystycznej aktywizacji dzieci i młodzieży zagrożonej marginalizacją, czy “Wjeżdżamy w bramy”, “Bramogranie”, “Staropolescy” - projekty rozgrywające się w bramach i na podwórkach łódzkiego osiedla Stare Polesie. Jest wykładowcą Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi oraz studiów podyplomowych Pedagogika Teatru przy Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Dworakowski jest laureatem kilkunastu nagród i wyróżnień, m.in.: Złotej Maski za najlepsze przedstawienie sezonu 2009/2010 w teatrach lalkowych za spektakl “Bruno Schulz - Historia występnej wyobraźni”, nagrody za reżyserię przedstawienia “Balladyny i romanse” na I Festiwalu Małych Prapremier w Wałbrzychu (2013) i wyróżnienia za umiejętny dobór konwencji w spektaklu “Łysek z pokładu Idy” na 45. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych (2021). Inne ważne produkcje: “Mikrokosmos” Teatru Pantomimy we Wrocławiu, “Chłopcy z Placu Broni” Teatru “Pinokio” w Łodzi, “Don Kichot” stworzony w kooperacji Grupy Coincidentia i Teatru “Pinokio” w Łodzi, “Król Maciuś I” Teatru Banialuka w Bielsku-Białej, “Dumanowski side A” Teatru Starego w Krakowie. Na początku 2022 roku w Teatrze Dramatycznym w Kłajpedzie wyreżyserował pierwszy litewski przekład “Bajek robotów” Stanisława Lema.
Piotr Klimek - kompozytor, absolwent Królewskiego Konserwatorium w Hadze (1997) oraz Akademii Muzycznej w Poznaniu (Kompozycja w klasie Grażyny Pstrokońskiej-Navratil). Tytuł doktora sztuk muzycznych w dziedzinie kompozycji uzyskał w roku 2003 (A.M. w Poznaniu). Dodatkowe konsultacje mistrzowskie pobierał u prof. Marka Jasińskiego i prof. Włodzimierza Kotońskiego. Od 1998 wykłada przedmioty muzyczne na Uniwersytecie Szczecińskim i Akademii Sztuki w Szczecinie. Gościnny wykładowca kompozycji w Królewskim Konserwatorium w Hadze w 2003 oraz Uniwersytecie Sztuki w Zurychu w 2009. Od 2019 roku wykładowca gościnny na Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym. Współpracuje również z Akademiami Teatralnymi w Warszawie i Krakowie. Konsultant muzyczny instytucji kultury w Szczecinie. Dyrektor Centrum Promocji i Rozwoju Akademii Sztuki w Szczecinie w latach 2010-2011, a w roku 2012 prorektor ds. Artystycznych i Współpracy z Zagranicą tej uczelni. Od 2017 roku dyrektor Teatru Animacji w Poznaniu. Stypendysta Towarzystwa Przyjaciół Szczecina, Burgemeester van Kolfschoten Fonds, Fundacji Batorego, Stiftung Kulturfonds Berlin oraz Amsterdams Fonds voor de Kunst. Pisze muzykę symfoniczną, chóralną, kameralną i elektroniczną. Od 1991 roku silnie związany z teatrem. Napisał muzykę do ponad 200 realizacji scenicznych w Polsce i poza granicami kraju. Tworzy instalacje i obiekty dźwiękowe oraz bierze udział w projektach z pogranicza różnych dziedzin sztuki. Pilotuje również autorski, eksperymentalny program edukacji muzycznej dla osób niesłyszących.
Przemysław Buksiński - animator, organizator działań artystycznych i performatywnych. Wykładowca Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej. Prezes Fundacji Poławiacze Pereł Improv Teatr. Specjalizuje się w technikach i metodach teatralnych. Z Teatrem Pinokio w Łodzi, Teatrem Poddańczym w Białymstoku i Teatrem Lalki i Aktora w Wałbrzychu współtworzył projekty dla lokalnych społeczności wykluczonych artystycznie m.in.: “Bramaturgia”, “Wjeżdżamy w bramy”, “Luftujemy podwórka”. Realizuje projekty łączące historię miejsc i ludzi z technikami improwizacji teatralnej: “ImprOpowieści Lubelskie i Dominikańskie”, “Legendy Dawnego Miasta”. Instruktor kultury żywego słowa i laureat w Ogólnopolskich Konkursach Recytatorskich. Jako aktor współpracuje z reżyserami teatralnymi takimi jak: Łukasz Witt-Michałowski, Paweł Passini, Jerzy Satanowski, Joanna Lewicka, Konrad Dworakowski. Improwizacji teatralnej uczył się od kanadyjskiej grupy “Uncolled for Improv”. Założył jedną z pierwszych grup impro w Polsce “No Potatoes”. Założyciel grupy Poławiacze Pereł Improv Teatr, która realizuje projekty teatralne o historii miast m.in. “Legenda o Czarciej Łapie”, “Lublin Stolica” oraz organizuje szkolenia dla firm i instytucji kultury z technik improwizacji praktycznej i scenicznej.
Maciej Szymon Cempura - absolwent Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej w Płocku, klasa akordeonu, oraz Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza Filii w Białymstoku, kierunek aktorstwo. Jest autorem muzyki do spektakli teatrów niezależnych: “Wendy”, “Sen Nocy Letniej” (reż. zespół), “Oddaleńcy”, “Romans” (reż. Natalia Sakowicz). Jako Kompozytor, lub asystent kompozytora, współpracuje z reżyserami, m.in.: Konradem Dworakowskim (“Balladyna”, Opolski Teatr Lalki i Aktora), Pawłem Aignerem (:Cyrano de Bergerak”, Teatr Polski w Bielsko-Białej, “Ożenek”, Teatr Miejski w Gliwicach), Justyną Zar (“Kopciuszek”, Teatr Dramatyczny w Białymstoku), Markiem Idzikowskim (“Jezioro Złotych Ryb”, Białostocki Teatr Lalek), Anną Nowicką (“Smoki”, Teatr Lalek Banialuka w Bielsko-Białej), Anitą Piotrowską (“Gapiszon i Zuzia”, Teatr Animacji w Poznaniu, “Włosy Mamy”, Teatr Lalek Banialuka w Bielsko-Białej), Tomaszem Kaczorowskim (“Królowa Śniegu”, Opolski Teatr Lalki i Aktora). Jest również autorem solowego parateatralnego koncertu pod tytułem “METAL”.
Joanna Chmielecka - aktorka, wokalistka. Pierwsze doświadczenia sceniczne zdobyła w Teatrze Anilis (kier. Anna Ciszowska). Absolwentka Kulturoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim, jej praca dyplomowa została najlepszą teatrologiczną pracą magisterską 2008/09. Od 2008 pracuje w Teatrze CHOREA i Fabryce Sztuki w Łodzi, jako koordynatorka i realizatorka projektów artystycznych i edukacyjnych. Od 2010 pracuje przy realizacji Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Retroperspektywy. W latach 2008-22 zagrała w ponad 35 produkcjach teatralnych i muzycznych CHOREI. Od 2015 regularnie pracuje w projektach tworzonych przez reżysera Konrada Dworakowskiego, kompozytora Piotra Klimka i scenografkę Marikę Wojciechowską. W latach 2015-19 występowała w spektaklach i koncertach Teatru Pinokio w Łodzi. W 2019 w duecie z Tomaszem Rodowiczem wyreżyserowała i aktorsko wykonuje spektakl “ja, bóg”, oparty na tekstach J.Grotowskiego. Od 2020 gościnnie występuje w spektaklu “Władczyni Much” w Teatrze Ludowym w Krakowie. Współpracowała z reżyserami: Ewgienijem Korniagiem, Ruthie Osterman, Robertem M. Haydenem, Jimmem Ennisem, Waldemarem Raźniakiem, Juni Dahr, Łukaszem Kosem, Pawłem Głowatym, Przemysławem Buksińskim; i kompozytorami: Tomaszem Krzyżanowskim, Moniką Dalach, Verity Standen, Zorką Wollny, Igorem Gawlikowskim, Łukaszem Lachem, Grzegorzem Fajngoldem. Od 2022 roku członkini Związku Artystów Scen Polskich. W 2022 otrzymała nagrodę "Srebrny Pierścień" dla najlepszej aktorki teatralnej sezonu 2021/22.
Projekt realizowany w ramach Stypendium Artystycznego Prezydenta Miasta Łodzi 2023.